Wodór niskoemisyjny to rodzaj wodoru, który jest produkowany z minimalnym wpływem na środowisko i klimat. Wodór niskoemisyjny może pochodzić z różnych źródeł, takich jak energia odnawialna, paliwa kopalne z wychwytywaniem i składowaniem dwutlenku węgla lub elektroliza wody przy użyciu prądu z niskoemisyjnych źródeł. Wodór niskoemisyjny ma potencjał do zastąpienia paliw kopalnych w wielu sektorach gospodarki, takich jak energetyka, transport, przemysł czy ciepłownictwo.
Ważność wodoru niskoemisyjnego wynika z tego, że może przyczynić się do osiągnięcia celów neutralności klimatycznej i transformacji energetycznej. Jako nośnik energii, paliwo alternatywne lub surowiec do produkcji innych substancji, takich jak amoniak, metanol czy syntetyczne paliwa, wodór niskoemisyjny może być wykorzystywany w wielu sektorach gospodarki. Ponadto, wodór niskoemisyjny może pomóc w zwiększeniu efektywności i elastyczności systemu energetycznego, poprzez umożliwienie magazynowania i przesyłu nadwyżek energii odnawialnej oraz integracji różnych sektorów zużycia energii.
Dzięki wodorowi niskoemisyjnemu można przejść do gospodarki niskoemisyjnej i sprostać wyzwaniom związanym ze zmianami klimatu, bezpieczeństwem energetycznym i konkurencyjnością gospodarki. Wodór niskoemisyjny ma potencjał do stworzenia nowych rynków i miejsc pracy, wspierania innowacji i konkurencyjności gospodarki, poprawy bezpieczeństwa energetycznego i dywersyfikacji źródeł energii oraz przyczyniania się do ochrony środowiska i zdrowia ludzi.
Rozwój gospodarki wodorowej wiąże się z wieloma wyzwaniami i szansami. Do wyzwań należą m.in.:
Do szans należą m.in.:
Strategia Wodorowa Polski to strategiczny dokument, który definiuje główne cele i kierunki działań dla rozwoju gospodarki wodorowej w Polsce. Strategia jest zgodna z globalnymi, europejskimi i krajowymi działaniami na rzecz budowy gospodarki niskoemisyjnej. Strategia ma na celu stworzenie i rozwijanie polskiej gałęzi gospodarki wodorowej, która przyczyni się do osiągnięcia neutralności klimatycznej i zachowania konkurencyjności polskiej gospodarki.
Strategia wytycza sześć celów:
Strategia przewiduje także:
Strategia zakłada, że do 2030 roku Polska będzie dysponować zdolnością produkcji około 2 mln ton wodoru niskoemisyjnego rocznie, a do 2040 roku około 6 mln ton. Wodór niskoemisyjny ma być wykorzystywany głównie w sektorach, które mają największy potencjał redukcji emisji, takich jak energetyka, transport i przemysł. Strategia ma także przyczynić się do stworzenia ponad 100 tys. nowych miejsc pracy powiązanych z gospodarką wodorową.
Wodór niskoemisyjny jest rodzajem wodoru, który jest produkowany z minimalnym wpływem na środowisko i klimat. Wodór niskoemisyjny ma potencjał do zastąpienia paliw kopalnych w wielu sektorach gospodarki, takich jak energetyka, transport, przemysł czy ciepłownictwo. Wodór niskoemisyjny jest ważny, ponieważ może przyczynić się do osiągnięcia celów neutralności klimatycznej i transformacji energetycznej. Rozwój gospodarki wodorowej wiąże się z wieloma wyzwaniami i szansami, które są adresowane przez Polską Strategię Wodorową. Strategia definiuje główne cele i kierunki działań dla budowy i rozwoju polskiej gałęzi gospodarki wodorowej, która ma wspierać osiągnięcie neutralności klimatycznej i zachowanie konkurencyjności polskiej gospodarki.
Piotr Znawca / GC
Dodaj komentarz